Emile Truijen (1928-2003) was industrieel ontwerper en hoogleraar aan de TU Delft. Hij werd geboren in Soerabaja als helft van een tweeling, en verhuisde op zijn vierde naar Nederland. In 1952 voltooide hij de opleiding binnenhuisarchitectuur aan de KABK in Den Haag. Een jaar later reisde hij naar Amerika, waar hij werkervaring opdeed op het Carnegie Institute of Technology in Pittsburgh als assistent van Professor Felver, en later als assistent van Professor Kostellow op het Pratt Institute in New York.

In 1954 begon zijn samenwerking met Rob Parry, waarmee hij winkelinrichtingen, jaarbeurs-stands, exposities en producten vormgaf. In 1957 gaf de PTT hun de opdracht voor een nieuwe brievenbus. Deze tweelingbrievenbus is vanaf 1958 ruim veertig jaar lang in gebruik gebleven. Van 1955 tot 1965 doceerde hij aan de Academie voor Industriële Vormgeving Eindhoven. In 1962 begon hij samen met oud-leerling Jan Lucassen het bureau Truijen-Lucassen, dat in 1965 de naam Tel Design kreeg. Ze werkten onder andere aan de huisstijl voor de Nederlandse Spoorwegen, waarbij Gert Dumbar in dienst kwam, en waarna Gertjan Leuvelink, René van Raalte, Frans van Mourik en Jaap Drupsteen volgden.

Sinds 1964 doceerde hij aan de Technische Hogeschool Delft, waar hij samen met Joost van der Grinten de afdeling Industriële Vormgeving opzette. In 1971 verliet hij Tel Design, om in dat jaar gewoon hoogleraar en tevens voorzitter van de studierichting Industriële Vormgeving in Delft te worden. In 1973 werd hij decaan van deze afdeling. In 1980 ging hij met emeritaat, maar bleef als deskundige werken voor auteursrechtelijke en plagiaat rechtszaken. Hij was getrouwd met Annette Truijen-Van Kleeff, en ze hadden samen vijf kinderen: Hans, Katinka, Mark, Viktor en Michaël. Emile Truijen overleed in 2003.